24 Oude Singel (woonhuis)

Dit huis ligt in de stadsuitbreiding van 1610. Van het eerste huis resten nog de zijmuren, balklagen met moer- en kinderbinten en de kap. Ruim honderd jaar na de bouw kwam het pand in handen van de Leidse lakenhandelaar Daniel van Eijs. Hij liet het huis verbouwen en spaarde daarvoor kosten noch moeite. Een deel hiervan is bewaard: kijk maar eens naar het weelderige stucwerk in de vestibule en de gang, gemaakt door een Italiaanse stucwerker. Op het plafond van de vestibule staat ‘Prudentia’ (Voorzichtigheid) afgebeeld in de gedaante van een vrouw met spiegel. De seizoenen lente, zomer en herfst sieren het plafond in de gang, de winter ontbreekt. Boven de deuren de vijf zintuigen, waaronder horen, zien en ruiken. Het marmer in de gang is gelegd ‘à livre ouvert’, als een geopend boek: de marmertekeningen in de platen spiegelen ten opzichte van elkaar. Dit marmer komt uit de marmergroeven van het Toscaanse Carrara. Het werd als één blok verscheept naar Nederland en hier gezaagd en bewerkt. Dit weten we omdat de hele administratie van de verbouwing bewaard is gebleven. Daarin vinden we de namen van betrokken ambachtslieden en de herkomst van de gebruikte materialen. Het archief onthult ook de afwerkingen die in de loop van de tijd verloren gingen, zoals een ‘kamertapijtbehangzel’ van een Amsterdamse firma en behang van een Frankfurtse behangselschilder. / EO

Wist je dat?

… Daniel van Eijs vier plantages bezat in de Nederlandse kolonie Berbice (Noordkust Zuid-Amerika)? Daar werkten zeker 126 tot slaaf gemaakten. In brieven gaf Van Eijs instructies hen redelijk goed te behandelen, omdat ze dan meer zouden opleveren.