Park Matilo is een bijzonder stukje Leiden met een lange geschiedenis. 2000 Jaar geleden lag hier het Romeinse fort Matilo, in de middeleeuwen woonden en werkten de zusters van het Margarethaconvent op deze plek, nu is het een groen stadspark en sinds 2021 zelfs UNESCO Werelderfgoed, omdat de oude Romeinse resten nog steeds in de ondergrond zitten. Castellum Matilo was onderdeel van de limes, de noordgrens van het grote Romeinse rijk. De Romeinen bouwden langs de Rijn, van Katwijk tot Nijmegen (en verder in Duitsland), op regelmatige afstand van elkaar forten en wachttorens om de grens te bewaken. Matilo stond op een zeer strategische plek: op de kruising van de Rijn en het kanaal van Corbulo. Dat kanaal hadden Romeinse soldaten gegraven als verbinding tussen de Rijn en de Maas. Zo konden ze troepen en goederen snel binnendoor vervoeren in plaats van over de gevaarlijke Noordzee. In het fort was plaats voor 480 soldaten, een cohort van hulptroepen uit landstreken tot ver in Spanje en Roemenië. Buiten het fort lag een kampdorp, een vicus. Hier woonden ambachtslieden en handelaren. Er was een haven en een pannenbakkerij waar dakpannen en slingerkogels werden gemaakt. Rond 260 na Chr. werd het fort verlaten. In de eeuwen erna gebruikten de bewoners van het gebied de tufsteen van het fort voor nieuwe bouwwerken, bijvoorbeeld voor de burcht van Leiden.